W 2006 roku pojawił się „Polski hydraulik”, a tuż za nim „Polska pielęgniarka”. Bardzo ciekawy projekt promocyjny Polski i Polaków – jako pracowników. Wkrótce pojawiła się „druga Irlandia” oraz anegdoty o nowych województwach: dublińskim, londyńskim czy edynburskim.
Polak za granicą pojawił jako pracownik: pracowity, solidny, elastyczny i (sic!) trzeźwy. Czyli: Polak potrafi!
Powstało dla Polaków mnóstwo miejsc pracy, głównie w zawodach rzadko wybieranych przez bogatych mieszkańców UE. Chodzi przede wszystkim o profesje wiążące się z posiadaniem kwalifikacji technicznych bądź innych umiejętności profesjonalnych w sferze usług podstawowych. I oczywiście okazało się, że istnieje zapotrzebowanie na Polaków jako wykonawców prac prostych, niskopłatnych.
W ślad za Polakami poszły firmy, bazując na „zagranicznym” popycie generowanym przez „wyeksportowanych” pracowników i promując polskie produkty.
W 2009 roku Polacy zaczęli wracać. Ale firmy zdobyły już swoje przyczółki i, być może, dzięki kompetencjom zdobytym w nowych warunkach - zostaną na dłużej.
Wyjazd wielu osób spowodował jednak istotne luki na polskim rynku pracy. Okazało się, że (znów?, od zawsze?) istnieje bezrobocie strukturalne, wynikające m.in. z pogarszającej się struktury wykształcenia Polaków. Za dużo „humanistów” (w tym po studiach), za mało „fachowców” (choćby z podstawowymi uprawnieniami technicznymi).
Do przemyślenia i skomentowania:
Czy ekspansja Polaków na rynku europejskim wzmacnia, czy osłabia Polskę ?
Czy Polacy wkomponowują się na trwałe w europejski rynek pracy ?
Następny temat: 4 reformy rządu Buzka.
Tekst został zamieszczony w ramach projektu_"2x20. Gospodarka Wolnej Polski. 1919-1939. 1989-2009", służącego podsumowaniu dorobku gospodarczego ostatnich 20 lat, zainicjowanego na forum Salonu24 introdukcją pt._„Gospodarka Wolnej Polski” ►
Listę dotychczas zgłoszonych wydarzeń, zjawisk, procesów gospodarczych charakterystycznych dla ostatniego XX-lecia (prosimy o sugestie i uzupełnienia) zamieściliśmy w „Katalogu Głównym” – tutaj_►
Komentarze